Turfan Uygurlarının Antroponimleri
Anahtar Kelimeler:
Uygur Türkleri, abideler, onomastika, antroponimler, adlar, lakap ve ünvanlarÖzet
- yüzyılda Eski Uygur Türklerinin büyük bir bölümü Ötüken’i terk edip Çin’in kuzey-batısındaki şimdiki Sincan bölgesine, o zamanki adıyla Turfan vadisine yerleşmişti. Burada Koço devletini kurmuşlardı. Bu devletin zamanında Uygur medeniyeti devrin taleplerine uygun bir hayli inkişaf etmiş, ilerlemişti. Sözleşme işleri, hukuk meseleleri, mülki ve idare işleri sivil dünyanın talepleri seviyesinde hayata geçirilirdi. Bu durum şahıs adlarının kullanılmasında da kendini gösterirdi. Ona göre de Göktürkler devrinden farklı olarak bu dönemin yazılı kaynaklarında, Eski Uygur Türkçesi metinlerine şahıs adları, aynı zamanda kadın adları geniş şekilde yansımıştır. Turfan Uygurlarında erkeklerin taşıdığı ad ve ünvanlar çoğunluğa sahiptir. Bu onomastik birimler; totemistik adlar, maksatlı adlar, tesadüfi adlar, teofer adlar, ebeveynlerin arzusuna göre verilen adlar, şahıslarla bağlantılı olarak verilmiş adlar, rütbe ve ünvan bildiren sözlerle yapılan adlardan oluşmaktadır. Turfan Uygur yazıtlarına yansımış kadın adları yapı bakımından; ünvanlar esasında oluşmuş kadın adları, çocuk için iyi dilek, arzu esasında dayanan kadın adları, kozmogonik kavramlardan ibaret kadın adları, etno antroponimlerden ibaret olan kadın adları, ana babanın duygularını ifade eden kadın adları olarak tasnif edilebilir. Bu özelliklerini göze alarak makalede Turfan bölgesindeki Uygur Türklerinin ad sistemini geniş şekilde tetkik ve tahlil ettik.
Referanslar
Arat, Reşit Rahmeti (1994). Eski Türk Şiiri. Ankara, TTK yay.
.................................(1987). Makaleler. Cilt I, Ankara, TKAE Yay.
Caferoğlu, Ahmet (1968). Eski Uygur Türkçesi Sözlüğü. Ankara, TDK Yay.
Gabain, A. Von (1973). Das Leben im Uigurischen Königreich fon Kocho. Viesbaden
Eraslan, Kemal (2012). Eski Uygur Türkçesi Grameri. Ankara, TDK yay.
Maxpirov, V. (1997). İmena drevnıx predkov. Almatı.
Mackerras, C. (2000). Uugurlar.-“Erken İç Asya Tarihi”. İstanbul
Müller, F. V. K. (1915). Zwei pfahlinschriften aus den Turfanfunden. APAV, Berlin
...........................(1913). Ein Doppelblatt aus einem manicheischen Hymnen buch (Mahrnamag).Phil.-hist.Klasse, 1912, Berlin.
Guliyev, Ebülfez (2001). Qədim Türk Onomastikasının Leksik-Semantik sistemi. C. II, Bakı, Elm.
.............................. (2024). Eski Türkçede Şahıs Adları, Ankara, Sonçağ yay.
..............................(2024). Kadim Uyğur Türkleri: Metinler, Dil, Edebiyat. Bakı: Elm ve Tehsil yay.
Keskin, Berker (2022). Eski Uygur Türkleri Hukuk Belgeleri. Ankara, TDK Yay.
Pritsak, Omelyan (1993). Karahanlılar –İA, C.VI, İstanbul.
Radloff, W. (1928). Uigurische Sprachdenkmaler. Leningrad
Rásonyi, László (1988). Türklükte Kadın Adları –TDAYB 1963, Ankara
Rásonyi, László (2006). Doğu Avrupada Türklük. İstanbul, Selenge Yay.
Sümer, Faruk (1999). Türk Devletleri Tarihinde Şahıs Adları. İstanbul.
Тугушева Л.Ю. (1975). Два уйгурских документа, СТ , 4, с. 92-101.
Тугушева Л.Ю. (1978). Два колофона, ТС 1975, Mосква, , с. 252-262.
Тугушева Л.Ю. (1983). Деловые письма из коллекции Грюнведеля. «История и культура Центральной Азии» Mосква, с. 209-220.
Тугушева Л.Ю. (1984).Некоторые дополнения к чтению древнеуйгурских деловых документов. “Письменные памятники востока 1976-1977, Mосква , , с. 240-247.
Zieme P. (1984). Materialen zum uigurischen Onomastcon I, TDAYB 1997, II TDAYB 1978-1979, III TDAYB, Ankara
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2025 Türk Dili ve Edebiyatı İncelemeleri Dergisi

Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.