Feyyaz Kayacan’ın Hiçoğlu’nun Serüvenleri Adlı Öyküsünde İroni

Özet

Türk Edebiyatında kökeni bulunan ironi sanatı Feyyaz Kayacan’ın öykülerinde daha çok söz ironisi şeklinde olsa da olay, durum ve trajik gibi ironinin birçok alt başlığından da faydalanılmıştır. Kayacan 1950 kuşağı sanatçılarından farklı olarak ironiyi başat öge saymıştır. Yazar, kelime oyunlarıyla deyim ve atasözlerinin yapısını bozmak suretiyle, bazen de Sokratik ironide olduğu gibi yanlış anlaşılmalarla ironi yapmıştır. Bu nedenle özellikle toplum tarafından ötekileştirilmiş, toplumsal kabullere karşı mesafeli duran akıl ve beden sağlığıyla ilgili sorunlar yaşayan bireylere mizah unsurunu da kullanarak edebî kimlik kazandırmıştır. Bir başka ifadeyle yazar, eserlerinde alışılagelmişin dışında, toplumsal sorunlara yer vermiştir. Hiçoğlu üzerinden toplumsal sorunlara farklı bir bakış açısıyla yaklaşmıştır. Feyyaz Kayacan’ın Hiçoğlu’nun Serüvenleri adlı öyküsünde ironi tespitleri yapılmış ve kahramanın öyküde yaşadığı travmaları incelenmiştir. Yaşamış olduğu travmaları ironinin de özelliklerinden yardım alarak daha etkili bir şekilde anlatmıştır. Eserlerinde bazen yabancı dillerin de etkisiyle dilsel bozukluklara rastlanmaktadır. Eserlerini de sade dil ve anlatımının olanaklarından yola çıkarak ironik bir ifade ile zenginleştirmiştir.